Viceprezident Panamy - Vice President of Panama

Viceprezident
Panamská republika
Vicepresidente de Panamá
Erb Panamy.svg
Prezidentská vlajka Panamy.svg
Držitel úřadu
Jose Gabriel Carrizo

od 1. července 2019
StylPane viceprezidente
(Neformální)
Ctihodný
(Formální)
Jeho Excelence
(Diplomatický, mimo Panamu)
Sedadloměsto Panama, Panama
Délka termínu5 let
Konstituční nástrojÚstava Panamy
Zahajovací držákPablo Arosemena, José Domingo de Obaldia a Carlos Antonio Mendoza
FormaceZáří 1904
webová stránkaPresidencia de la República
Erb Panamy.svg
Tento článek je součástí série o
politika a vláda
Panama

The Viceprezident Panamy je druhou nejvyšší politickou pozicí v EU Vláda Panamy. Od roku 2009 zastává pozici viceprezidenta pouze jedna osoba.[1]

Před rokem 1945 existovaly pozice prezidentských kandidátů volených národní shromáždění na dvouleté funkční období.[2] Pozice prezidentských kandidátů byly v roce 1945 nahrazeny dvěma místopředsedy.

Podle současná ústava, Viceprezident je volen na stejném lístku jako Prezident Panamy.

Prezidentské kandidáty 1904-1945

Před přijetím ústavy z roku 1946 existovaly pozice tří prezidentských kandidátů: prvního kandidáta Primer Designado a la Presidencia), druhý jmenovaný (Segundo Designado a la Presidencia) a třetí dezignovaný (Tercer Designado a la Presidencia).[2][3]

ObdobíPrezidentPrvní jmenovanýDruhý jmenovanýTřetí kandidátPoznámkyobraz
1904–1906Manuel Amador GuerreroPablo ArosemenaJosé Domingo de ObaldiaCarlos Antonio Mendoza[3]Pabloarosemena.jpg
1906–1908Manuel Amador GuerreroJosé Domingo de ObaldiaFederico BoydRafael Aizpuru[3][4]José Domingo de Obaldía cph.3b17472.jpg
1908–1909José Domingo de ObaldíaJosé Agustín ArangoCarlos Antonio MendozaJuan M. Lambert[5]Jose-Agustin-Arango.jpg
1909–1910José Domingo de ObaldíaCarlos Antonio MendozaJuan M. LambertVolný[4]Mendoza nastoupil do prezidentského úřaduCarlos Antonio Mendoza.jpg
1910Carlos Antonio MendozaJuan M. LambertVolnýVolný
1910Carlos Antonio MendozaPablo ArosemenaFederico BoydRodolfo Chiari[2][5]Arosemena nastoupila do prezidentského úřadu
1910–1912Pablo ArosemenaFederico BoydRodolfo ChiariVolný[4]
1912–1914Belisario PorrasRodolfo ChiariRamón Maximiliano ValdésAristides Arjona[6]
1914–1916Belisario PorrasRamón Maximiliano ValdésManuel QuinteroCiro Urriola[6]
1916–1918Ramón Maximiliano ValdésCiro UrriolaRamón F. AcevedoPedro Antonio DíazUrriola nastoupil do prezidentského úřadu
1918Ciro UrriolaRamón F. AcevedoPedro Antonio DíazVolný
1918 (září-říjen)Ciro UrriolaBelisario PorrasPedro Antonio DíazErnesto LefevrePorras nastoupil do prezidentského úřadu[7]
1918–1919Belisario PorrasPedro Antonio DíazErnesto LefevreVolný[4]
1919–1920Belisario PorrasErnesto LefevreVolnýVolný[4]Lefevre uspěl v prezidentském úřadu
1920–1922Belisario PorrasFederico BoydGuillermo AndreveJulio Fábrega[5]
1922–1924Belisario PorrasRodolfo ChiariIgnacio QuinzadaNicanor A. De Obarrio[5]
1924–1926Rodolfo ChiariEnrique Adolfo JiménezCarlos Laureano LópezEnrique Linares[5]
1926–1928Rodolfo ChiariTomás Gabriel DuqueCarlos Laureano LópezEnrique Linares[5][4]
1928–1930Florencio Harmodio ArosemenaRicardo AlfaroCarlos Laureano LópezEduardo Chiari[5]
1930–1931Florencio Harmodio ArosemenaTomás Gabriel DuqueCarlos Laureano LópezEnrique Linares[8]
1931Harmodio Arias MadridRicardo AlfaroCarlos Laureano LópezEduardo ChiariAlfaro nastoupil do prezidentského úřadu
1931–1932Ricardo AlfaroCarlos Laureano LópezEduardo ChiariVolný
1932–1934Harmodio Arias MadridDomingo Díaz ArosemenaCarlos W. MullerJosé de Obaldía Jované[5]
1934–1936Harmodio Arias MadridEnrique Adolfo JiménezRicado A. MoralesMiguel Ángel Grimaldo[5]
1936–1938Juan Demóstenes ArosemenaAugusto Samuel BoydHéctor ValdésEzequiel Fernández[9]
1938–1939Juan Demóstenes ArosemenaAugusto Samuel BoydEzequiel FernándezJacinto López y L.[9][4]Boyd uspěl v prezidentském úřadu
1939–1940Augusto Samuel BoydEzequiel FernándezJacinto López y L.Volný
1940–1941Arnulfo AriasJosé Pezet ArosemenaErnesto Jaén Guardia (rezignoval 9. října 1941)Aníbal Ríos Delgado[10]
1941Ricardo de la GuardiaJosé Pezet Arosemena (rezignoval 11. října 1941)Aníbal Ríos DelgadoVolný[4]
1941Ricardo de la GuardiaAníbal Ríos Delgado (rezignoval 13. prosince 1941)VolnýVolný[4]
1941–1945Ricardo de la GuardiaVolnýVolnýVolný[4]
1945Ricardo de la GuardiaJeptha Brawner Duncan Guillén-ArosemenaMiguel Ángel GrimaldoAlcibíades Arosemena

Viceprezidenti 1945-2009

Ústava z roku 1946 zavedla dva viceprezidenty místo tří.[2][3] Pozice druhého viceprezidenta byla zrušena v ústavě z roku 1972 a znovu zavedena ústavními reformami z roku 1983. Viceprezidenti byli zvoleni na stejném lístku s prezidentem.

ObdobíPrezidentPrvní viceprezidentDruhý viceprezidentPoznámky
1945–1948Enrique Adolfo JiménezErnesto de la GuardiaRaúl Jiménez (politik)[5]
1948–1949Domingo Díaz ArosemenaDaniel ChanisRoberto Chiari[5]Chanis nastoupil do prezidentského úřadu
1949Daniel ChanisRoberto ChiariVolný[4]Chiari uspěl v prezidentském úřadu
1949 (listopad)Roberto ChiariVolnýVolný
1949–1951Arnulfo AriasAlcibíades ArosemenaJosé Ramón Guizado[11]Arosemena nastoupila do prezidentského úřadu
1951–1952Alcibíades ArosemenaJosé Ramón GuizadoVolný
1952–1955José Antonio Remón CanteraJosé Ramón GuizadoRicardo AriasGuizado nastoupil do prezidentského úřadu
1955José Ramón GuizadoRicardo AriasVolnýArias uspěl v prezidentském úřadu
1955–1956Ricardo AriasVolnýVolný
1956–1960Ernesto de la GuardiaTemistocles DíazHeraclio Barletta[12]
1960–1964Roberto ChiariSergio González RuízJosé Dominador Bazán[4]
1964–1968Marco Aurelio RoblesMax Delvalle Levy-MaduroRaúl Arango Navarro
1968Arnulfo AriasRaúl Arango NavarroJosé Dominador Bazán
1968–1972JuntaVolnýVolný
1972–1975Demetrio B. LakasArturo Sucre Pereira (rezignoval)
1975–1978Demetrio B. LakasGerardo González Vernaza
1978–1982Aristides RoyoRicardo de la Espriella[4]Espriella nastoupil do prezidentského úřadu
1982–1984Ricardo de la EspriellaJorge Illueca[4][12]Illueca uspěl v prezidentském úřadu
1984Jorge IlluecaCarlos Ozores Typaldos
1984–1985Nicolás Ardito BarlettaEric Arturo DelvalleRoderick EsquivelDelvalle uspěl v prezidentském úřadu[8][4]
1985–1987Eric Arturo DelvalleRoderick EsquivelVolnýOpustil úřad dne 8. září 1987[13]
1989Francisco RodríguezCarlos Ozores TypaldosVolný[8]
1989–1992Guillermo EndaraRicardo Arias CalderónGuillermo Ford Boyd[4]
1992–1994Guillermo EndaraGuillermo Ford BoydVolný[4]
1994–1999Ernesto Pérez BalladaresTomás Gabriel Altamirano DuqueFelipe Alejandro Virzi Lopez[4]
1999–2004Mireya MoscosoArturo Ulises Vallarino BartuanoDominador Baldomero Bazán
2004–2009Martín TorrijosSamuel Lewis NavarroRubén Arosemena Valdés

Místopředsedové po roce 2009

Viceprezidenti byli zvoleni na stejném lístku s prezidentem.

ObdobíPrezidentVíceprezident
2009–2014Ricardo MartinelliJuan Carlos Varela
2014–2019Juan Carlos VarelaIsabel Saint Malo
2019 – dosudLaurentino CortizoJosé Gabriel Carrizo

Galerie bývalých kandidátů a viceprezidentů

Viz také

Reference

  1. ^ „Změny právních předpisů“.
  2. ^ A b C d https://www.constitucion.gob.pa/tmp/file/53/La-reeleccion-del-presidente-de-la-republica-en-panama-RPP-12.pdf
  3. ^ A b C d Guizado, Fernando Berguido (28. července 1987). „La sucesión presidencial en el derecho panameño“. Editorial la Antigua, Universidad Santa María la Antigua - prostřednictvím Knih Google.
  4. ^ A b C d E F G h i j k l m n Ó p q r „Vicepresidentes: Sin rastros en la historia“. Panamá América. 17. dubna 1999. Archivovány od originál 7. dubna 2018.
  5. ^ A b C d E F G h i j k Guizado, Fernando Berguido (28. července 1987). „La sucesión presidencial en el derecho panameño“. Editorial la Antigua, Universidad Santa María la Antigua - prostřednictvím Knih Google.
  6. ^ A b Guizado, Fernando Berguido (28. července 1987). „La sucesión presidencial en el derecho panameño“. Editorial la Antigua, Universidad Santa María la Antigua - prostřednictvím Knih Google.
  7. ^ „Política Nacional - Alonso-Roy.COM“. www.alonso-roy.com.
  8. ^ A b C Autores, Varios (5. září 2014). „Panamá. Historia contemporánea (1808-2013)“. Penguin Random House Grupo Editorial España - prostřednictvím Knih Google.
  9. ^ A b Guizado, Fernando Berguido (28. července 1987). „La sucesión presidencial en el derecho panameño“. Editorial la Antigua, Universidad Santa María la Antigua - prostřednictvím Knih Google.
  10. ^ Guizado, Fernando Berguido (28. července 1987). „La sucesión presidencial en el derecho panameño“. Editorial la Antigua, Universidad Santa María la Antigua - prostřednictvím Knih Google.
  11. ^ Guizado, Fernando Berguido (28. července 1987). „La sucesión presidencial en el derecho panameño“. Editorial la Antigua, Universidad Santa María la Antigua - prostřednictvím Knih Google.
  12. ^ A b „Vicepresidentes: Sin rastros en la historia“. Panamá América. 17. dubna 1999.
  13. ^ https://web.archive.org/web/20160324201524/http://infojuridica.procuraduria-admon.gob.pa/Infojuridica/documento?mime_t=&query_doc=select%20doc_fallo%20from%20procadm.t_fallos%20where%20 20 =% 205666% 20 & a = 5666