Řád Karla Marxe - Order of Karl Marx
![]() | tento článek potřebuje další citace pro ověření.Květen 2015) (Zjistěte, jak a kdy odstranit tuto zprávu šablony) ( |
Řád Karla Marxe (Karl-Marx-Orden) | |
---|---|
![]() Řád Karla Marxe | |
Typ | Objednat |
Předložený | ![]() |
Postavení | Již uděleno |
Založeno | 5. května 1953 |
Poprvé oceněn | 1953 |
Naposledy uděleno | 1989 |
![]() Stuha baru Řádu Karla Marxe |
The Řád Karla Marxe (Němec: Karl-Marx-Orden) byl nejdůležitější objednat v Německá demokratická republika (NDR). Součástí zadání zakázky byla i cena 20 000 Východoněmecké známky.
Řád byl založen 5. května 1953 u příležitosti Karl Marx 135. narozeniny během Karl Marx Year a na doporučení Rada ministrů NDR. Bylo uděleno jednotlivcům, podnikům, organizacím a vojenským skupinám za výjimečné zásluhy ve vztahu k ideologii, kultuře, ekonomice a dalším označením. Řád mohl být udělen také občanům jiných zemí.
Pozoruhodní příjemci objednávky
- 1953: Otto Grotewohl, Luise Kähler, Hermann Matern, Wilhelm Pieck, Wilhelm Zaisser
- 1956: Wilhelm Koenen
- 1961: Alfred Kurella
- 1962: Franz Dahlem, Herbert Warnke, Otto Winzer
- 1963: Jurij Gagarin,[1] Willy Rumpf, Karl Maron, Valentina Terešková[1]
- 1965: Paul Fröhlich, Hans Schaul
- 1966: Helene Berg
- 1967: Rudolf Dölling, John Heartfield, Wilhelm Kling, Karl Mewis
- 1968: Roman Chwalek, Kurt Seibt, Max Burghardt
- 1969: Lotte Ulbricht, Erich Honecker, Jürgen Kuczynski, Hermann Matern, Albert Norden, Willi Stoph, Paul Verner,
- 1970: Heinz Hoffmann, Erich Mückenberger, Erwin Kramer, Bruno Apitz, Harry Tisch, Otto Braun, Max Burghardt
- 1972: Klaus Gysi, Kurt Hager, Max Fechner, Erich Honecker, Max Spangenberg
- 1973: Ernst Albert Altenkirch, Friedrich Dickel, Ernst Goldenbaum, Erich Mielke, Fred Oelßner
- 1974: Leonid Brežněv, Todor Živkov, Walter Arnold, Jurij Brězan, Walter Buchheim, Fritz Cremer, Arthur Franke, Alexander Schalck-Golodkowski, Willi Stoph, Markus Vlk, Josip Broz Tito
- 1975: Edmund Collein[2], Horst Sindermann, Paul Wandel, Aleksandr Vasilevskij
- 1976: Luise Ermisch, Wolfgang Junker, Günter Mittag, Werner Walde, Ernst Scholz, Paul Verner, Manfred Ewald
- 1977: Hilde Benjamin, Klaus Gysi, Kurt Hager, Erich Honecker, Margot Honecker,[3] Erich Mielke, Josip Broz Tito
- 1978: Fritz Eikemeier, Werner Felfe, Hans Modrow, Joachim Herrmann, Elli Schmidt, Werner Krolikowski, Konrad Naumann
- 1979: Leonid Brežněv, Horst Dohlus, Johannes Chemnitzer, Gerhard Grüneberg, Heinz Keßler, Peter Edel, Klaus Fuchs
- 1980: Heinz Hoffmann, Alfred Lemmnitz, Siegfried Lorenz
- 1981: Leonid Brežněv, Erwin Geschonneck, Peter Florin, Albert Norden, Gerhard Schürer
- 1982: Kim Ir-sen,[4] Alexander Schalck-Golodkowski, Kurt Hager, Erich Honecker, Erich Mielke, Paul Scholz
- 1983: Lotte Ulbricht, Gerhard Beil, Friedrich Dickel, Egon Krenz, Oskar Fischer, Werner Scheler, Theo Balden, Wilhelm Ehm, Gustáv Husák
- 1984: Alfred Neumann, Willi Stoph, 6. flotila Východoněmecké lidové námořnictvo
- 1985: Horst Dohlus, Friedrich Dickel, Heinz Hoffmann, Erich Honecker, Bruno Lietz, Erich Mückenberger, Ilse Thiele
- 1986: Heinrich Adameck, Günter Mittag, Gisela Glende
- 1987: Hilde Benjamin, Margot Honecker, Werner Jarowinsky, Erich Mielke, Markus Vlk
- 1988: Manfred Gerlach, Joachim Herrmann, Kurt Seibt, Nicolae Ceauşescu, Georgi Atanasov
- 1989: Horst Brünner, Günter Schabowski, Willi Stoph, Günther Wyschofsky, Herbert Weiz, Petur Tanchev, Alexi Ivanov, Angel Dimitrov
Viz také
Reference
- ^ A b „Rednauts Get Top Marx“. Denní zprávy. New York, New York. 22. října 1963. str. 210 - přes Newspapers.com.
- ^ Baumgartner, Gabriele; Hebig, Dieter (1996) Collein, Edmund v Biographisches Handbuch der SBZ / DDR. Pásmo 1. str. 104. München: De Gruyter Saur v Knihách Google. Vyvolány 25 May 2019
- ^ „Bývalý starosta či nikoli, zákon musí převládat“. Vancouver Sun. Vancouver, Britská Kolumbie. 18. dubna 1977 - prostřednictvím Newspapers.com.
- ^ „Kim Ir Sung“. The International Who's Who 1992-93. Taylor & Francis. 1992. str. 867. ISBN 978-0-946653-84-3.