Seznam French Open mužů zdvojnásobuje šampiony - List of French Open mens doubles champions - Wikipedia
Článek seznamu Wikimedia
Šampioni
Mistrovství Francie
Jean Borotra vyhrál čtyři mužské tituly ve čtyřhře, včetně roku 1925, kdy byl první rok otevřen pro zahraniční hráče
Jacques Brugnon (l), zde s Henri Cochetem, získal titul pětkrát.
Rok | Šampioni | Druhé místo | Skóre |
---|
1925 | Jean Borotra René Lacoste | Henri Cochet Jacques Brugnon | 7–5, 4–6, 6–3, 2–6, 6–3 |
1926 | Vincent Richards Howard Kinsey | Henri Cochet Jacques Brugnon | 6–4, 6–1, 4–6, 6–4 |
1927 | Henri Cochet Jacques Brugnon | Jean Borotra René Lacoste | 2–6, 6–2, 6–0, 1–6, 6–4 |
1928 | Jean Borotra Jacques Brugnon | Henri Cochet René de Buzelet | 6–4, 3–6, 6–2, 3–6, 6–4 |
1929 | René Lacoste Jean Borotra | Henri Cochet Jacques Brugnon | 6–3, 3–6, 6–3, 3–6, 8–6 |
1930 | Henri Cochet Jacques Brugnon | Harry Hopman Jim Willard | 6–3, 9–7, 6–3 |
1931 | George Lott John Van Ryn | Vernon Kirby Norman Farquharson | 6–4, 6–3, 6–4 |
1932 | Henri Cochet Jacques Brugnon | Christian Boussus Marcel Bernard | 6–4, 3–6, 7–5, 6–3 |
1933 | Pat Hughes Fred Perry | Vivian McGrath Adrian Quist | 6–2, 6–4, 2–6, 7–5 |
1934 | Jean Borotra Jacques Brugnon | Jack Crawford Vivian McGrath | 11–9, 6–3, 2–6, 4–6, 9–7 |
1935 | Jack Crawford Adrian Quist | Vivian McGrath Don Turnbull | 6–1, 6–4, 6–2 |
1936 | Jean Borotra Marcel Bernard | Pat Hughes Raymond Tuckey | 6–2, 3–6, 9–7, 6–1 |
1937 | Gottfried von Cramm Henner Henkel | Norman Farquharson Vernon Kirby | 6–4, 7–5, 3–6, 6–1 |
1938 | Bernard Destremau Yvon Petra | Don Budge Gene Mako | 3–6, 6–3, 9–7, 6–1 |
1939 | Don McNeill Charles Harris | Jean Borotra Jacques Brugnon | 4–6, 6–4, 6–0, 2–6, 10–8 |
1940 | Žádná konkurence (kvůli druhá světová válka )[A] |
1941 |
1942 |
1943 |
1944 |
1945 |
1946 | Marcel Bernard Yvon Petra | Enrique Morea Pancho Segura | 7–5, 6–3, 0–6, 1–6, 10–8 |
1947 | Eustace Fannin Eric Sturgess | Tom Brown Bill Sidwell | 6–4, 4–6, 6–4, 6–3 |
1948 | Lennart Bergelin Jaroslav Drobný | Harry Hopman Frank Sedgman | 8–6, 6–1, 12–10 |
1949 | Pancho Gonzalez Frank Parker | Eustace Fannin Eric Sturgess | 6–3, 8–6, 5–7, 6–3 |
1950 | Bill Talbert Tony Trabert | Jaroslav Drobný Eric Sturgess | 6–2, 1–6, 10–8, 6–2 |
1951 | Ken McGregor Frank Sedgman | Gardnar Mulloy Dick Savitt | 6–2, 2–6, 9–7, 7–5 |
1952 | Ken McGregor Frank Sedgman | Gardnar Mulloy Dick Savitt | 6–3, 6–4, 6–4 |
1953 | Lew Hoad Ken Rosewall | Mervyn Rose Clive Wilderspin | 6–2, 6–1, 6–1 |
1954 | Vic Seixas Tony Trabert | Lew Hoad Ken Rosewall | 6–4, 6–2, 6–1 |
1955 | Vic Seixas Tony Trabert | Nicola Pietrangeli Orlando Sirola | 6–1, 4–6, 6–2, 6–4 |
1956 | Don Candy Bob Perry | Ashley Cooper Lew Hoad | 7–5, 6–3, 6–3 |
1957 | Mal Anderson Ashley Cooper | Don Candy Mervyn Rose | 6–3, 6–0, 6–3 |
1958 | Ashley Cooper Neale Fraser | Robert Howe Abe Segal | 3–6, 8–6, 6–3, 7–5 |
1959 | Nicola Pietrangeli Orlando Sirola | Roy Emerson Neale Fraser | 6–3, 6–2, 14–12 |
1960 | Roy Emerson Neale Fraser | José Luis Arilla Andrés Gimeno | 6–2, 8–10, 7–5, 6–4 |
1961 | Roy Emerson Rod Laver | Robert Howe Bob Mark | 3–6, 6–1, 6–1, 6–4 |
1962 | Roy Emerson Neale Fraser | Wilhelm Bungert Christian Kuhnke | 6–3, 6–4, 7–5 |
1963 | Roy Emerson Manuel Santana | Gordon Forbes Abe Segal | 6–2, 6–4, 6–4 |
1964 | Roy Emerson Ken Fletcher | John Newcombe Tony Roche | 7–5, 6–3, 3–6, 7–5 |
1965 | Roy Emerson Fred Stolle | Ken Fletcher Bob Hewitt | 6–8, 6–3, 8–6, 6–2 |
1966 | Clark Graebner Dennis Ralston | Ilie Năstase Ion Ţiriac | 6–3, 6–3, 6–0 |
1967 | John Newcombe Tony Roche | Roy Emerson Ken Fletcher | 6–3, 9–7, 12–10 |
French Open
Anders Jarryd dosáhl pěti mužských finále čtyřhry, z nichž vyhrál tři (1983, 1987, 1991).
Rok | Šampioni | Druhé místo | Skóre |
---|
1968 | Ken Rosewall Fred Stolle | Roy Emerson Rod Laver | 6–3, 6–4, 6–3 |
1969 | John Newcombe Tony Roche | Roy Emerson Rod Laver | 4–6, 6–1, 3–6, 6–4, 6–4 |
1970 | Ilie Năstase Ion Ţiriac | Arthur Ashe Charlie Pasarell | 6–2, 6–4, 6–3 |
1971 | Arthur Ashe Marty Riessen | Tom Gorman Stan Smith | 6–8, 4–6, 6–3, 6–4, 11–9 |
1972 | Bob Hewitt Frew McMillan | Patricio Cornejo Jaime Fillol | 6–3, 8–6, 3–6, 6–1 |
1973 | John Newcombe Tom Okker | Jimmy Connors Ilie Năstase | 6–1, 3–6, 6–3, 5–7, 6–4 |
1974 | Dick Crealy Onny Parun | Bob Lutz Stan Smith | 6–3, 6–2, 3–6, 5–7, 6–1 |
1975 | Brian Gottfried Raúl Ramírez | John Alexander Phil Dent | 6–4, 2–6, 6–2, 6–4 |
1976 | Fred McNair Sherwood Stewart | Brian Gottfried Raúl Ramírez | 7–6(8–6), 6–3, 6–1 |
1977 | Brian Gottfried Raúl Ramírez | Wojtek Fibak Jan Kodeš | 7–6, 4–6, 6–3, 6–4 |
1978 | Gene Mayer Hank Pfister | José Higueras Manuel Orantes | 6–3, 6–2, 6–2 |
1979 | Gene Mayer Sandy Mayer | Případ Ross Phil Dent | 6–4, 6–4, 6–4 |
1980 | Victor Amaya Hank Pfister | Brian Gottfried Raúl Ramírez | 1–6, 6–4, 6–4, 6–3 |
1981 | Heinz Günthardt Balázs Taróczy | Terry Moor Eliot Teltscher | 6–2, 7–6, 6–3 |
1982 | Sherwood Stewart Ferdi Taygan | Hans Gildemeister Belus Prajoux | 7–5, 6–3, 1–1, v důchodu |
1983 | Anders Järryd Hans Simonsson | Mark Edmondson Sherwood Stewart | 7–6(7–4), 6–4, 6–2 |
1984 | Henri Leconte Yannick Noah | Pavel Složil Tomáš Šmíd | 6–4, 2–6, 3–6, 6–3, 6–2 |
1985 | Mark Edmondson Kim Warwick | Shlomo Glickstein Hans Simonsson | 6–3, 6–4, 6–7, 6–3 |
1986 | John Fitzgerald Tomáš Šmíd | Stefan Edberg Anders Järryd | 6–3, 4–6, 6–3, 6–7(4–7), 14–12 |
1987 | Anders Järryd Robert Seguso | Guy zapomeň Yannick Noah | 6–7, 6–7, 6–3, 6–4, 6–2 |
1988 | Andrés Gómez Emilio Sánchez | John Fitzgerald Anders Järryd | 6–3, 6–7(8–10), 6–4, 6–3 |
1989 | Jim Grabb Patrick McEnroe | Mansour Bahrami Eric Winogradsky | 6–4, 2–6, 6–4, 7–6(7–5) |
1990 | Sergio Casal Emilio Sánchez | Goran Ivanišević Petr Korda | 7–5, 6–3 |
1991 | John Fitzgerald Anders Järryd | Rick Leach Jim Pugh | 6–0, 7–6(7–2) |
1992 | Jakob Hlasek Marc Rosset | David Adams Andrei Olhovskiy | 7–6(7–4), 6–7(3–7), 7–5 |
1993 | Luke Jensen Murphy Jensen | Marc-Kevin Goellner David Prinosil | 6–4, 6–7(4–7), 6–4 |
1994 | Byron Black Jonathan Stark | Jan Apell Jonas Björkman | 6–4, 7–6(7–5) |
1995 | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Magnus Larsson | 6–7(3–7), 6–4, 6–1 |
1996 | Jevgenij Kafelnikov Daniel Vacek | Guy zapomeň Jakob Hlasek | 6–2, 6–3 |
1997 | Jevgenij Kafelnikov Daniel Vacek | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7–6(14–12), 4–6, 6–3 |
1998 | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6–3, 3–6, 6–3 |
1999 | Mahesh Bhupathi Leander Paes | Goran Ivanišević Jeff Tarango | 6–2, 7–5 |
2000 | Todd Woodbridge Mark Woodforde | Paul Haarhuis Sandon Stolle | 7–6, 6–4 |
2001 | Mahesh Bhupathi Leander Paes | Petr Pála Pavel Vízner | 7–6, 6–3 |
2002 | Paul Haarhuis Jevgenij Kafelnikov | Mark Knowles Daniel Nestor | 7–5, 6–4 |
2003 | Bob Bryan Mike Bryan | Paul Haarhuis Jevgenij Kafelnikov | 7–6(7–3), 6–3 |
2004 | Xavier Malisse Olivier Rochus | Michaël Llodra Fabrice Santoro | 7–5, 7–5 |
2005 | Jonas Björkman Max Mirnyi | Bob Bryan Mike Bryan | 2–6, 6–1, 6–4 |
2006 | Jonas Björkman Max Mirnyi | Bob Bryan Mike Bryan | 6–7(5–7), 6–4, 7–5 |
2007 | Mark Knowles Daniel Nestor | Lukáš Dlouhý Pavel Vízner | 2–6, 6–3, 6–4 |
2008 | Pablo Cuevas Luis Horna | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 6–2, 6–3 |
2009 | Lukáš Dlouhý Leander Paes | Wesley Moodie Dick Norman | 3–6, 6–3, 6–2 |
2010 | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | Lukáš Dlouhý Leander Paes | 7–5, 6–2 |
2011 | Max Mirnyi
Daniel Nestor | Juan Sebastián Cabal
Eduardo Schwank | 7–6(7–3), 3–6, 6–4 |
2012 | Max Mirnyi
Daniel Nestor | Bob Bryan Mike Bryan | 6–4, 6–4 |
2013 | Bob Bryan Mike Bryan | Michaël Llodra Nicolas Mahut | 6–4, 4–6, 7–6(7–4) |
2014 | Julien Benneteau Édouard Roger-Vasselin | Marcel Granollers
Marc López | 6–3, 7–6(7–1) |
2015 | Ivan Dodig Marcelo Melo | Bob Bryan
Mike Bryan | 6–7(5–7), 7–6(7–5), 7–5 |
2016 | Feliciano López Marc López | Bob Bryan
Mike Bryan | 6–4, 6–7(6–8), 6–3 |
2017 | Ryan Harrison
Michael Venus | Santiago González
Donald Young | 7–6(7–5), 6–7(4–7), 6–3 |
2018 | Pierre-Hugues Herbert
Nicolas Mahut | Oliver Marach
Mate Pavić | 6–2, 7–6(7–4) |
2019 | Kevin Krawietz
Andreas Mies | Jérémy Chardy
Fabrice Martin | 6–2, 7–6(7–3) |
2020 | Kevin Krawietz
Andreas Mies | Mate Pavić
Bruno Soares | 6–3, 7–5 |
Statistika
Několik šampionů
Hráč | Amatérská éra | Otevřená éra | Pořád | Let |
---|
Roy Emerson (AUS) | 6 | 0 | 6 | 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965 |
Jean Borotra (FRA) | 5 | 0 | 5 | 1925, 1928, 1929, 1934, 1936 |
Jacques Brugnon (FRA) | 5 | 0 | 5 | 1927, 1928, 1930, 1932, 1934 |
Max Mirnyi (BLR) | 0 | 4 | 4 | 2005, 2006, 2011, 2012 |
Daniel Nestor (UMĚT) | 0 | 4 | 4 | 2007, 2010, 2011, 2012 |
Tony Trabert (USA) | 3 | 0 | 3 | 1950, 1954, 1955 |
Neale Fraser (AUS) | 3 | 0 | 3 | 1958, 1960, 1962 |
John Newcombe (AUS) | 1 | 2 | 3 | 1967, 1969, 1973 |
Anders Järryd (SWE) | 0 | 3 | 3 | 1983, 1987, 1991 |
Paul Haarhuis (NED) | 0 | 3 | 3 | 1995, 1998, 2002 |
Jevgenij Kafelnikov (RUS) | 0 | 3 | 3 | 1996, 1997, 2002 |
Leander Paes (IND) | 0 | 3 | 3 | 1999, 2001, 2009 |
René Lacoste (FRA) | 2 | 0 | 2 | 1925, 1929 |
Henri Cochet (FRA) | 2 | 0 | 2 | 1930, 1932 |
Marcel Bernard (FRA) | 2 | 0 | 2 | 1936, 1946 |
Yvon Petra (FRA) | 2 | 0 | 2 | 1938, 1946 |
Ken McGregor (AUS) | 2 | 0 | 2 | 1951, 1952 |
Frank Sedgman (AUS) | 2 | 0 | 2 | 1951, 1952 |
Ken Rosewall (AUS) | 1 | 1 | 2 | 1953, 1968 |
Vic Seixas (USA) | 2 | 0 | 2 | 1954, 1955 |
Ashley Cooper (AUS) | 2 | 0 | 2 | 1957, 1958 |
Fred Stolle (AUS) | 1 | 1 | 2 | 1965, 1968 |
Tony Roche (AUS) | 1 | 1 | 2 | 1967, 1969 |
Raúl Ramírez (MEX) | 0 | 2 | 2 | 1975, 1977 |
Brian Gottfried (USA) | 0 | 2 | 2 | 1975, 1977 |
Sherwood Stewart (USA) | 0 | 2 | 2 | 1976, 1982 |
Gene Mayer (USA) | 0 | 2 | 2 | 1978, 1979 |
Hank Pfister (USA) | 0 | 2 | 2 | 1978, 1980 |
John Fitzgerald (AUS) | 0 | 2 | 2 | 1986, 1991 |
Jacco Eltingh (NED) | 0 | 2 | 2 | 1995, 1998 |
Daniel Vacek (CZE) | 0 | 2 | 2 | 1996, 1997 |
Mahesh Bhupathi (IND) | 0 | 2 | 2 | 1999, 2001 |
Jonas Björkman (SWE) | 0 | 2 | 2 | 2005, 2006 |
Bob Bryan (USA) | 0 | 2 | 2 | 2003, 2013 |
Mike Bryan (USA) | 0 | 2 | 2 | 2003, 2013 |
Kevin Krawietz (GER) | 0 | 2 | 2 | 2019, 2020 |
Andreas Mies (GER) | 0 | 2 | 2 | 2019, 2020 |
Vítězové podle zemí
- Vezměte prosím na vědomí, že pokud jsou partneři dvouhry ze stejné země, pak tato země získá dva tituly místo jednoho, zatímco pokud jsou z různých zemí, pak každá země získá jeden titul za kus.
Poznámky
- ^ Turnaj se nekonal od roku 1941 do roku 1945 kvůli druhé světové válce.[1][2]
Reference
Viz také
Tenisový portál
French Open další soutěže
Grandslamová čtyřhra mužů