Eduard Wunder - Eduard Wunder

The Fürstenschule Grimma, kde Wunder učil od roku 1823 do roku 1846. Nyní známý jako Gymnázium sv. Augustina.

Eduard Wunder (1800–1869) byl Němec filolog, a od roku 1843 do roku 1866 rektor Fürstenschule Grimma v Sasko.[1]

Život

Wunder se narodil v Wittenberg dne 4. května 1800 syn Karla Friedricha Wundera, jáhna a později arciděkan Stadtkirche Wittenberg a jeho manželka Christiane Friederike Ebert, dcera Johanna Jacoba Eberta, významného matematika a astronoma.[2] Ve věku dvanácti let byl poslán do lyceum ve Wittenbergu, kde byl v roce 1814 svědkem obléhání a dobytí města z francouzština podle pruský Všeobecné Tauentzien. V letech 1816 až 1818 studoval na Fürstliche Landesschule na Míšeň.[3] V roce 1818 vstoupil do University of Leipzig, kde studoval filologii pod Gottfried Hermann, Christian Daniel Beck, a Friedrich August Wilhelm Spohn.[4][5] Zasloužil si Doktorát z filozofie v roce 1823 a toto jaro bylo jmenováno mimořádným profesorem na Fürstenschule v Grimma.

Wunder postupoval v řadách učitelů na Grimmě a stal se řádným profesorem v roce 1826 a prvním profesorem v roce 1843 a stal se dvacátým rektorem školy. Zastával funkci až do svého odchodu do důchodu v roce 1866, učil u Grimmy čtyřicet tři let. Byl považován za inovativního vůdce a jeho osobnost byla považována za ztělesnění Křesťanský humanismus. Jeho práce se dostala do pozornosti vlády státu v Drážďany V roce 1849 byl jmenován rytířem Občanský řád Saska. Po odchodu do důchodu byl jmenován velitelem druhé třídy řádu.[6][7] Wunder byl nucen odejít do důchodu v roce 1866 kvůli špatnému zdravotnímu stavu, protože trpěl chřipkou podobnou nemocí. Nikdy se nevzpamatoval a zemřel v Grimmě v noci z 24. na 25. března 1869.

Wunder přežila jeho manželka, bývalá Antonia Amalia Bär († 1871), s níž se oženil v roce 1826. Byla dcerou starosty Friedricha Gottholda Bära. Königstein. Eduard a Antonia měli dvě děti: Hermann Wunder (1829–1905), který také učil na Grimmě, a Doris Wunder (1834–1908).[8]

Wunder byl zvláště pozoruhodný jeho prací na Sofokles, který byl populární jak v Německu, tak v zahraničí. V letech 1831 až 1850 vydal vysvětlující vydání díla dramatika. Vydal také kritické vydání Cicero řeč Pro Plancio v 1830, který byl velmi vlivný pro jeho pohled na Cicero použití jazyka.[9]

Vybraná díla

  • Adversaria in Sophoclis Philoctetam. Lipsko 1823 (Online )
  • Sophoclis Antigona. Ad optimorum liborum fidem recensuit. Lipsko 1824, Gotha 1831
  • Sophoclis Antigona Ajax, ad optimorum librorum fidem recensuit. Lipsko 1824, Gotha 1831
  • Sophoclis Antigona Electra, ad optimorum librorum fidem recensuit. Lipsko 1824, Gotha 1831, Londýn 1855 (Online )
  • Sophoclis Antigona Oedipus rex, ad optimorum librorum fidem recensuit. Lipsko 1824, Gotha 1831
  • Conspectus Metrorum, quibus Sofokles v septem quas habemus tragoedias usus est. Lipsko 1825
  • Sofokles Oidipus Coloneus, ad optimorum liborum fidem recensuit. Lipsko 1825
  • Sophocles Oedipus Coloneus Philoctetes, ad optimorum liborum fidem recensuit. Lipsko 1825
  • Variae Lectiones librorum alikvotní M. T. Ciceronis ex Codice Erfurtensi enotatae. Lipsko 1827 (Online )
  • M. Tulli Ciceronis Oratio pro Cn. Plancio. Ad optumorum Codicum fidem emendavit et translationibus tum aliorum tum auis explanavit. Lipsko 1830
  • Ueber Christ. Lobeckova novinka Ausgabe des sophokleischen Aias. Eine Rescension. Lipsko 1837 (Online )
  • De scholiorum in Sophoclis tragoedias auctoritale. Grimma 1838
  • Emendationes in Sophoclis Trachinias. Grimma 1840 (Online )
  • Miscellanea Sophoclea. Grimma 1843 (Online )
  • Zwei Schulreden, gehalten am Stiftungsfeste der Königl. Landesschule zu Grimma. Grimma 1843
  • Die schwierigsten Lehren der griechischen Syntax. Grimma 1848 (Online )
  • Die Fürstenschulen neben den Gymnasien. 1850
  • Die Eigenart der Fürstenschulen. Zeugnisse über die Bedeutung der Fürstenschulen für die Ausbildung und Erziehung der Jugend. Druckfassung des Vortrags von 1850. Herausgegeben vom Verein ehemaliger Fürstenschüler, Drážďany 1889
  • De Aeschyli Eumenidibus. Grimma 1854
  • Uebungsstücke zum Uebersetzen a Deutsche Deutsch in Das Lateinische und in das Griechische und Lateinische: nebst Stoffen zu freien lateinischen Arbeiten in ungebundener und gebundener Rede. 1855
  • Christi. Aenotheo Lorenzio Doct. Phil. Professori Ill. Apud Grimam Moldani Secundo ... munus Praeceptoris abhinc XXV. annis ... rite susceptum d. XVIII. m. Febr. 1856 koláč gratulatur Suo et collegarum nominovaný Eduard. Wunder, (Insunt) Schedae krit. de locis nonnullis Sophoclis tragoediarum & M. T. Ciceronis orationis Murenianae. Grimma 1856 (Online )

Citace

  1. ^ Tělocvična St. Augustin zu Grimma (Hg.): Von der kurfürstlichen Landesschule zum Gymnasium St. Augustin zu Grimma 1550-2000. Beucha 2000, ISBN  3-930076-99-3, S. 39
  2. ^ Veronika Albrecht-Birkner: Pfarrerbuch der Kirchenprovinz Sachsen. Evangelische Verlagsanstalt, Lipsko, 2009, Bd. 9, S. 462, ISBN  9783374021413
  3. ^ August Hermann Kreyssig: Afraner Album. Verzeichnis sämmtlicher Schüler der königlichen Landesschule zu Meissen von 1543 bis 1875, 8422 an der Zahl. C. E. Klinkicht & Sohn, Meissen, 1876, S. 434 (Hauptbd .; Online )
  4. ^ August Weichert: Illustris Moldani, Dedicati ante ve společnosti CCLXXXV. Annos, Memoriam Anniversariam, D. XIV Septembris, Pie celebrandam. Reimar, Grimma, 1835, S. VIII, (Online )
  5. ^ Alfred Fleckeisen: Neue Jahrbücher für classische Philologie. Verlag B. G. Teubner, Lipsko, 1869, 15. Jg. S. 855, (Online )
  6. ^ August Raum: Rammingův Kirchlich-statistisches Handbuch für das Königreich Sachsen. Verlag Ramming, Drážďany, 1859, 6. Ausg., S. 12 (Online )
  7. ^ Friedrich Karl Theodor Zarncke: Literarisches Centralblatt für Deutschland. Verlag Eduard Avenarius, Lipsko, 1866, Sp. 662, (Online )
  8. ^ Hans Friedrich von Ehrenkrook: Genealogisches Handbuch des Adels. Verlag C. A. Starke, Limburg an der Lahn, 1970, Bd. 48, S. 413
  9. ^ John Edwin Sandys, Historie klasického stipendia: Osmnácté století v Německu a devatenácté století v Evropě a Spojených státech amerických, Cambridge University Press (1903–1908), s. 1 109.

Další odkazy

  • Friedrich Koldewey (1898), "Wunder, Eduarde ", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (v němčině), 44„Leipzig: Duncker & Humblot, s. 565–567
  • de: Georg Christoph Hamberger, Johann Georg Meusel „Johann Wilhelm Sigismund Lindner: Das gelehrte Teutschland oder Lexikon der jetzt lebenden teutschen Schriftsteller. Verlag Meyersche Hof-Buchhandlung, Lemgo, 1827, Bd. 21, S. 720
  • Allgemeine deutsche Real-Encyklopädie für die gebildeten Stände. F. A. Brockhaus, Lipsko, 1855, 10. Aufl. Bd. 15, 2. Abt., S. 367, (Online )
  • Wigand's Conversations-Lexikon, Für alle Stände. Verlag Otto Wigand, Lipsko, 1852, 15. Bd., S. 351 (Online )
  • Pierer's Universal-Lexikon der Vergangenheit und Gegenwart oder Neustes encyclopädisches Wörterbuch der Wissenschaften, Künste und Gewerbe. Verlag Pierer Hofbuchdruckerei, Altenburg, 1872, 5. Aufl., 19. Bd., S. 384 (Online )
  • Franz Kössler: Personenlexikon von Lehrern des 19. Jahrhunderts: Berufsbiographien aus Schul-Jahresberichten und Schulprogrammen 1825 - 1918 mit Veröffentlichungsverzeichnissen. Universitätsbibliothek Gießen, Giessener Elektronische Bibliothek, Preprint, 2008, (Online )