Mikołaj Rudnicki - Mikołaj Rudnicki
Mikołaj Rudnicki - (narozen 6. prosince 1881 v Sokołów Podlaski - zemřel 28. června 1978 v Puszczykowo ) byl polský lingvista. Studium ukončil v Krakov. V roce 1911 se stal a docent v indoevropské lingvistice.
V roce 1919 se stal profesorem na Uniwersytet Poznański. Od roku 1945 byl členem Polská akademie učení.
Publikoval mnoho prací o psychofonetických otázkách:
- Studia psychofonetyczne
- Przyczynki do gramatyki i słownika narzecza słowiańskiego (1913)
- Wykształcenie językowe w życiu i w szkole (1920)
- Z dziejów polskiej myśli językowej i wychowania (1921)
- Prawo identyfikacji wyobrażeń niedostatecznie różnych (1927)
- Językoznawstwo polskie w dobie Oświecenia (1956)
- Prasłowiańszczyzna
- Lechia Polska (1959–1961)
On také publikoval mnoho literárních děl a dramat pomocí jména pera: SLEČNA. Rozwar a E. Meser.
Mikołaj Rudnicki dokázal, že původ původu Schivelbein pochází z Skwielbin nebo Skwilbin, což znamená disk na bažině.[1]
Zdroje
Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962–1969)
Koerner, E. F. K. a A. J. Szwedek (eds) (2001) K dějinám lingvistiky v Polsku: od raných počátků do konce dvacátého století, Benjamins, John Publishing Company - Část II: Portréty významných polských lingvistů. Kapitola 8 Obecné jazykové koncepce Mikołaje Rudnickiho od Jerzyho Bańczerowského.
