Joachim Burmeister - Joachim Burmeister

Joachim Burmeister (1564 palců Lüneburg - 5. května 1629 v Rostock ) byl severoněmecký skladatel a hudební teoretik.

Byl nejstarším z pěti dětí narozených korálkáři a měšťanům z Lüneburgu. Jeho bratr Anton († 1634) se stal křesťanem Praetoriusem kantorem kostela sv. Michala v Lüneburgu.

Burmeister navštěvoval univerzitu v Rostocku, kde získal magisterský titul a stal se kantorem v Nicolaikirche a Marienkirche. Poté učil gramatiku, latinu, rétoriku a poezii na rostockém gymnáziu (Scholae Rostochiensis Collega Classicus). V Rostocku se Burmeister seznámil s některými slavnými humanisty, jako např. Eilhard Lubin [de ], Johannes Simonius [de ], Paul Tarnow [de ], a Johannes Posselius. Jeho cílem při vydávání jeho knih bylo dokázat, že hudba je umění plné důstojnosti, jako je výmluvnost.[1]v Musica autoschédiastikè a Musica Poetica Burmeister poskytl seznam hudebních sólismů, hudebních ozdob nebo postav, částí hudební básně a hudebních stylů. Dotazoval se na rétorické pohodlí a výslovnost hudby. Burmeister byl velmi gramotný spisovatel, jeho knihy ukazují jeho zvládnutí řečtiny a latiny a obsahují odkazy například na Erazmus, Melanchthon, Lucas Lossius [de ].

Funguje

  • 1601 vydal sbírku čtyřhlasých žalmů.
  • 1605 publikoval v Rostocku německy psanou komedii s názvem „Kristus odhalen“ (Χριστὸς πεφασμένος, der geoffenbarte Christus, Comödia), dostupný online.
  • 1606 publikoval „Musica poetica“, ve kterém vysvětluje svou hudebně-rétorickou teorii figur, která je k dispozici online.
  • 1609 vydáno "Musica mathematica" autorem Heinrich Brucaeus (1531–1593) pod názvem „Musica theorica“.

Reference

  1. ^ Viz Agathe Sueur, Le Frein et l'Aiguillon. Eloquence musicale et nombre oratoire (XVIe-XVIIIe siècle), Paříž, Classiques, Garnier, 2014.
  • Agathe Sueur, Vie de Joachim Burmeister, Paříž, Rhuthmos, 2019.
  • Joachim Burmeister, Poétique musicale. Suivi de David Chytraeus - De la Musique, Francouzský překlad, poznámky a lexikon od Agathe Sueur et Pascal Dubreuil, Paříž, Rhuthmos, 2017.
  • Joachim Burmeister, Musica poetica (1606) augmentée des plus exceles remarques tirées de Hypomnematum musicae poeticae (1599) et de Musica autoschédiastikè (1601), úvod, latinský text a francouzský překlad, poznámky a lexikon od Agathe Sueur a Pascal Dubreuil, Wavre, Mardaga, 2007. Náhled této knihy online
  • Agathe Sueur, „La grande éloquence musicale: lamprophonie et chalcophonie chez Joachim Burmeister (1564–1629)“, Rhetorica: Žurnál dějin rétoriky, Sv. 36 č. 2, jaro 2018, s. 132-159.
  • Martin Ruhnk: Joachim Burmeister: ein Beitrag zur Musiklehre um 1600. Bärenreiter-Verl., Kassel 1955. Schriften des Landesinstituts für Musikforschung, Kiel, Bd.5.
  • Arrey von Dommer, Wilhelm Scherer: Burmeister, Joachim. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 3, Duncker & Humblot, Leipzig 1876, S. 628 f.
  • Hans-Heinrich Unger: Burmeister, Joachim. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, S. 54.
  • Ralf Böckmann: Burmeister, Joachim. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Pásmo 32, Nordhausen 2011, ISBN  978-3-88309-615-5 (Gekürzte Onlinefassung).