Dům Santen - House of Santen

Santen / Zanten
Vznešená rodina
Země Holandsko
 Německo
ZaloženýStředověké Německo (Středověké Německo)

von Santen / Zanten (napsáno různě, včetně van Santen, van Zanten a de Zanten) je jméno německé šlechtické rodiny z Porýní. Jedna z nejstarších dochovaných německých šlechtických rodin, patřící k Uradel („Starodávná šlechta“) Prince-biskupství v Münsteru.[1]

Dějiny

Nejdříve známým členem rodiny je Johannes de Santen, ministr knížete-biskupa v Münsteru kolem roku 1295.[2] Rodina sloužila knížatům-biskupům jako rytíři po několik století[3] až se přesunete na sever k Hrabství Východní Frísko po reformaci. Připojili se k patriciát z Emden a stal se významným vlastníkem půdy v okolí a po roce 1744 v dalších částech Prusko.[4] Nakonec se rodina rozptýlila a členové nyní žijí po celém světě.[5]

Heraldika

Štítek: Argent, na odporného jelena Gules, mouv, se třemi fess zvlněnými Azure v základně a doprovázený hlavním zlověstným růží druhého. Crest: emitující jelen Gules.[6]

Poznámky

  1. ^ Ernst Heinrich Kneschke. Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon ... Sv. VIII. (Lipsko, 1868): 45.
  2. ^ Roger Wilmans. Die Urkunden des Bisthums Münster von 1201-1300. (Münster, 1871): 810-811.
  3. ^ Kneschke. 45.
  4. ^ Rolf Uphoff. Hieronymus Ibeling von Santen. Ostfriesische Landschaft, Biographisches Lexikon IV. (Aurich, 2007): 368-370.
  5. ^ Ostatní rodiny mají stejné jméno, ale nejsou součástí této šlechtické rodiny. Všichni žijící členové této rodiny jsou dnes potomky Hanse Paula von Santena (1578-1641).
  6. ^ J.B.Rietstap. Armorial général, précedé d'un dictionnaire des termes du blason. Tome II. (Gouda: 1887): 669.

Reference

  • Otto Titan von Hefner. Der Adel des Königreichs Preußen. J. Siebmachers's großes Wappenbuch, Band 3, Abt. 1. Norimberk, 1857.
  • Otto Titan von Hefner. Ergänzungsband, enthaltend die Nachträge und Ergänzungen zu den Staatenwappen von Russland und Baden, ferner zu dem Adel von Bayern (Grafen und Freiherren), Sachsen, Schwarzburg, Waldeck, Württemberg, Mecklenburg u. Tyrolsko. J. Siebmachers's großes Wappenbuch, Band 7, Abt. 1. Norimberk, 1858.
  • Ulrike Hindersmann. Der ritterschaftliche Adel im Königreich Hannover 1814-1866. Hannover, 2001.
  • Ernst Heinrich Kneschke. Neues allgemeines Deutsches Adels-Lexicon im Verein mit mehreren Historikern herausgegeben Pásmo 8. Lipsko, 1868.
  • Leopold von Ledebur. Adelslexicon der Preussischen Monarchie. Kapela 2. Berlín, 1856.
  • J.B.Rietstap. Armorial général, précedé d'un dictionnaire des termes du blason. Kniha 2. Gouda: 1887.
  • Rolf Uphoff. „Hieronymus Ibeling von Santen.“ Ostfriesische Landschaft, Biographisches Lexikon 4. Aurich, 2007.
  • Roger Wilmans. Die Urkunden des Bisthums Münster von 1201-1300. Münster, 1871.
  • Marcus Weidner. „Die Matrikel der landtagsfähigen (und„ dubiosen “) Häuser des Fürstbistums Münster von 1704.“ Westfälische Zeitschrift - Zeitschrift für vaterländische Geschichte und Altertumskunde 147 (1997): 93-178.